Το Διακοπίζειν εστί Φιλοσοφείν

Ήρθε . Περνάει γρήγορα . Φεύγει.
Όχι ακόμα δεν φεύγει!!
Καλοκαίρι . Αλμύρα στο πρόσωπο. Καυτός ήλιος
Πού θες να πας διακοπές ; Εκεί που θα πας εσύ .
Μέρος εννοώ ; Δεν με νοιάζει σου λέω. Οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί απ’ τα μέρη.
Φύγαμε; Φύγαμε… Ετοίμασε βαλίτσα …

Ακόμα δεν κλείσαμε τίποτα … Δεν πειράζει. Δεν με νοιάζει.  

Είμαστε έτοιμοι ; Έχω κάτι εκκρεμότητες

Πάντα θα έχεις. Κλείσε την πόρτα. Κατέβασε τον διακόπτη . Κλείσε το κινητό. Ξέχασε  το Internet.  Άσε τον Η/Υ . Άφησε τα  όλα …Όταν θα γυρίσεις πάλι θα είναι εκεί που τα άφησες.

Φύγε. Μην το σκεφτείς δεύτερη φορά. Κλείδωσε την πόρτα.

Άνοιξε τα μάτια και δες επιτέλους το γαλάζιο της θάλασσας.

Άνοιξε την καρδιά σου. Ξημέρωσε .

Αχχ επιτέλους διακοπές …Καλή αντάμωση παίδες

**** Το καλοκαίρι του 2012 έρχεται μονάχα μια φορά στην ιστορία και δεν θα ξανάρθει…

Σαμοθράκη....

Κάθε καλοκαίρι η ίδια αναζήτηση…Θέλεις να αποδράσεις από την ζωή σου που σε κούρασε… Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και όπου σε βγάλει o δρόμος…Τι και αν ξέρεις που θα καταλήξεις τελικά.. Στην γνώριμη για σένα κρυψώνα σου.

Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη. Τρεις ώρες ανασκόπησης της καθημερινότητας σου. Ακόμα όμως δεν έχεις φύγει.. Είσαι μακριά αλλά δεν έχεις φύγει.. Μπαίνεις στο καράβι.. Ένας ο προορισμός. Σαμοθράκη… 

Το καράβι κινείται αργά . Δεν είναι μόνο του. Κάποιοι το συνοδεύουν.. Δελφίνια από δεξιά και αριστερά παίζουν με τα κύματα ενώ οι γλάροι δείχνουν τις αεροπλανικές τους δεξιότητες στους ρυθμούς της Reggae… 

Τελευταίες εκκρεμότητες στο κεφάλι.. Τελευταίες κραυγές  της ζωής σου που αφήνεις πίσω… Δίνεις μάχη να ξεφύγεις .. Το νησί αρχίζει και αχνό φαίνεται .. Το πλοίο προσεγγίζει αργά αργά το νησί με ευλάβεια.. Ένα βουνό μέσα στην θάλασσα  και από πάνω πάντα ένα συννεφάκι για καπέλο…Μα πού ήρθαμε ; Ανοίγουν οι πόρτες…

Μια περίεργη θετική ενέργεια σε διαπερνάει…. Ο χρόνος σταματάει εκεί .Η επαφή σου με την πραγματικότητα αρχίζει να χάνεται και οι αισθήσεις σου σε ταξιδεύουν…Ελευθερία.. Πραγματική ελευθερία…

Η Σαμοθράκη δεν είναι απλά ένα νησί. Είναι  τρόπος ζωής.. Είναι το μέρος που νιώθεις ελεύθερος να κατακτήσεις τα πάντα.. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο..  Απλά φτάσε σε μια κορυφή και πάρε μια βαθιά ανάσα  κοιτώντας προς τα κάτω.. Ανακάλυψε και εσύ τις ομορφιές που κρύβει μέσα στην καρδία του το νησί …Μην ψάξεις στην αλμύρα….Κοίτα το «φεγγάρι» .  Απλά προσπάθησε να το ανακαλύψεις.. Θέλει κόπο και δεν έχει σίγουρο αποτέλεσμα.. Ποιος ξέρει ίσως είσαι και εσύ ένας από τους τυχερούς που θα το νιώσεις ; 

Χάσου. Αφήσου στην αύρα του…. 

Μέρες, ώρες, υποχρεώσεις, προβλήματα εγκαταλείπουν το κεφάλι σου.. Μαζεύουν τις βαλίτσες τους και πάνε διακοπές.. Στη Σαμοθράκη  ο χρόνος είναι σχετικός και είναι στο χέρι σου να τον αφήσεις να σε αφήσει…

Κάθε χρονιά η ίδια πρώτη φορά

Καλή αντάμωση λοιπόν…

Φτιάξε το δικό σου καλοκαίρι...!!!

Περιμένεις, υπομένεις, αναμένεις, βγαίνεις, ξαναμπαίνεις, ζεις.. Τι περιμένεις; Ζεις;

Δες την ζωή σου αλλιώς, αλλιώτικα και ίσως τρι-καλλιώτικα. Δώσε μωρέ ουσία στα πιο ασήμαντα γιατί εκεί θα βρεις τα πιο σημαντικά. Δηλαδή; Δηλαδή κοίταξε λίγο γύρω σου, δίπλα σου και άντε  παραδίπλα σου, βάλε αυτά που θεωρείς «δεδομένα» σε έναν άλλο φάκελο: «Τίποτα δεν είναι δεδομένο», κάνε copy paste και μετά undo και άρχισε να ζεις.

Δεν ξέρω αν είναι η «σοφία» των τριάντα (μάλλον των τριάντα ένα για να είμαστε πιο ακριβείς), δεν ξέρω αν είναι τα βιώματα και τα ταξίδια, δεν ξέρω αν είναι η «ανεμελιά», δεν ξέρω αν είναι οι συναισθηματικές απογοητεύσεις μετά από απότομες εκτοξεύσεις, δεν ξέρω αν είναι η κούραση της μιζέριας, δεν ξέρω αν είναι η οικογένεια, οι φίλοι και οι γνωστοί ή οι συνθήκες που τελικά διαμορφώνουν το χαρακτήρα σου και τη γενικότερη στάση ζωής ή στο φινάλε αν απλά όλα αλλάζουν ανάλογα με τη φάση που βρίσκεσαι.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι η ζωή μας έχει γίνει τα τελευταία χρόνια άχαρη, δύσκολη και «μαύρη» και αυτό που της λείπει είναι το χρώμα. Χρωματικές αντιθέσεις πολλές φορές έντονες, άλλοτε άτονες, άλλοτε αταίριαστες, άλλοτε ανιαρές που η μια διαδέχεται την άλλη και φτου ξανά και από την αρχή!! Και όσο περνάει ο καιρός και η κατάσταση της μιζέριας δεν αλλάζει τόσο πιο επιτακτική φαντάζει η ανάγκη αναθεώρησης και «χρωματικής προσθήκης».

Είναι καλοκαίρι χωρίς ακριβώς να είναι καλοκαίρι, χωρίς την παλιά καλοκαιρινή ραστώνη και χωρίς να το πάρεις είδηση θα φτάσει και ο Σεπτέμβρης και μετά χαιρέτα μας τον Πλάτανο…

Γι αυτό σου λέω, δες το καλοκαίρι σου αλλιώς. Ζήσε το όπως αγαπάς και ξέρεις. Μην αφήνεις να σε προσπερνά ο χρόνος. Ρίξε λοιπόν στο ντουλάπι με τα χειμωνιάτικα, τη μιζέρια που σου προσφέρανε απλόχερα τα τελευταία χρόνια και απλά ζήσε το δικό σου καλοκαίρι. Διάθεση χρειάζεται.

Βάλε την αισιοδοξία σου για αντηλιακό και πάμε να φτιάξουμε το καλοκαίρι μας!!! Καλά μπάνια και καλές ανάσες…

ΥΓ.1. Απλά αφεθείτε στη μαγεία του καλοκαιριού και σκεφτείτε ένα ηλιοβασίλεμα στο απέραντο γαλάζιο, ένα παγωτό που λιώνει, ένα ουζάκι στο ποτήρι, ένα πολύ πρωινό μπάνιο πριν γεμίσει η παραλία, την αλμύρα στο πρόσωπο σου, μια κρύα μπύρα, μια φέτα καρπούζι με λίγο τυράκι, τη μυρωδιά του πεπονιού, το τσουρουφλισμένο «γαριδοσώμα», ατελείωτες κουβέντες στην αμμουδιά με φίλους, μια φωτιά στην μέση και λίγη κιθάρα, ένα βραδινό μπάνιο, τον ουρανό που γεμίζει τη νύχτα αμέτρητα αστέρια, μια ζεστή αγκαλιά καθώς ξημερώνει, τον ήχο των τζιτζικιών και αλλά αμέτρητα μικρά πραγματάκια που συνθέτουν ένα πανέμορφο παζλ που δεν πρέπει να το αφήσεις να σε προσπεράσει…

Υ.Γ.2.Και μην ακούσω λεφτά δεν υπάρχουν… Γιατί όλα αυτά μπορούν να συμβούν κάτω από την μύτη σου, δίπλα σου, χωρίς καν να φύγεις ή να απομακρυνθείς από την πόλη σου. Είπαμε, διάθεση χρειάζεται και λίγο ψάξιμο.

Καλό καλοκαίρι σε όλους...