Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Η Δημοτική Αστυνομία διαβάζει ilovethessaloniki

Είχαμε κάνει μια χαρακτηριστική Photo βόλτα στο παραλιακό πανηγύρι που γίνεται στην Θεσσαλονίκη πριν από σχεδόν δύο μήνες έτσι ώστε να αντιληφτείτε το πραγματικό χάλι που επικρατεί στο καλύτερο κομμάτι της πόλης μας…Μετά από δύο μήνες ήρθε επιτέλους ο καιρός η δημοτική αστυνομία να κάνει αυτό έπρεπε να είχε πράξει εδώ και πολύ καιρό...

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Αποκέντρωση τώρα!

Έχει ενδιαφέρον η αρθρογραφία της τελευταίας εβδομάδας από τον δημοσιογράφο της Καθημερινής Πάσχο Μανδραβέλη σχετικά με τον υπερσυγκεντρωτισμό της Αθήνας και την ανάγκη αποκέντρωσης. Είναι σημαντικό να αρχίσει να ακούγεται η φωνή της λογικής για αυτό το θέμα από ανθρώπους που αποδεδειγμένα τη διαθέτουν.
Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα τώρα που όλα ανατρέπονται και αν ναι η Θεσσαλονίκη πόσο έτοιμη είναι να διεκδικήσει ένα νέο ρόλο;

ΥΓ: Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος κατάγεται από τη Μακεδονία (Κοζάνη) και πρόσφατα ήταν ομιλητής σε εκδήλωση υποψήφιου Δημάρχου της Θεσσαλονίκης.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Το Χαμόγελο Του Παιδιού έχει ανάγκη και από τη δική σου βοήθεια...

Το χαμόγελο του παιδιού χρειάζεται και τη δίκη σου βοήθεια έτσι ώστε να αντέξει στην δυσκολή αυτή οικονομική συγκύρια και να ανταπεξέλθει στο τεράστιο έργο που παρέχει στην κοινωνία μας..
Τι είναι όμως το χαμόγελο του παιδίου?

Ο Σύλλογός «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», είναι Σύλλογος εθελοντικός, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Κύριο μέλημά του είναι να προασπίσει τα δικαιώματα των παιδιών όχι μόνο στη θεωρία αλλά στην πράξη, καθημερινά, 24 ώρες την ημέρα, 365 ημέρες το χρόνο. Να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τη σωματική, ψυχική και πνευματική ισορροπία τους.

Πως δημιουργήθηκε?

Αυτά τα λόγια γράφτηκαν από το μικρό ιδρυτή του Συλλόγου μας, Ανδρέα Γιαννόπουλο, σε μία σελίδα του ημερολογίου του στις 9 Νοεμβρίου 1995, λίγο πριν φύγει από κοντά μας και ήταν αυτά που έδωσαν την ώθηση για την δημιουργία αυτού του αξιολογού Συλλόγου..

Για να δούμε όμως περιληπτικά ποιο είναι το έργο αυτού του συλλόγου..
A.Μια από τις ποιο σημαντικές δραστηριότητες του συλλόγου είναι η Εθνική τηλεφωνική γραμμή για τα παιδιά SOS 1056
Μέσω της γραμμής γίνονται δεκτές ανώνυμες και επώνυμες καταγγελίες που αφορούν περιστατικά κακοποίησης παιδιών, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως εργαλείο συμβουλευτικής παιδιών, γονέων και εφήβων. Οι καταγγελίες αποστέλλονται στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές προς διερεύνηση προκειμένου να αναζητηθούν οι καλύτερες δυνατές λύσεις για τα παιδιά-θύματα, ενώ η συμβουλευτική αφορά συνήθως σε θέματα σχέσεων παιδιών-γονέων, σχέσεις μεταξύ εφήβων, θέματα εφηβείας, σχολικά – μαθησιακά προβλήματα, προβλήματα συμπεριφοράς, διαζύγιο γονέων και τέλος ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ανηλίκων.
Η γραμμή λειτουργεί 24 ώρες και 7 ημέρες την εβδομάδα. Στελεχώνεται από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους καθώς και από ειδικά εκπαιδευμένους εθελοντές. Yπάγεται και είναι μέλος στο Διεθνες Δίκτυο Τηλεφωνικών Γραμμών για την προστασία των παιδιών (Child Helplines International) που περιλαμβάνει 82 γραμμές σε 72 χώρες.

Απευθύνεται σε:
1. Παιδιά θύματα κακοποίησης / παραμέλησης.
2. Παιδιά θύματα οικονομικής εκμετάλλευσης.
3. Παιδιά θύματα παράνομης διακίνησης.
4. Παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα οικογενειακά , κοινωνικά.
5. Γονείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα παιδιά τους.6. Παιδιά με σοβαρα προβλήματα υγείας.

B.Μία ακόμα πολύ σημαντική δράση του συλλόγου είναι η φιλοξενία παιδιών σε κίνδυνο.
Στα σπίτια φιλοξενίας του Συλλόγου μένουν παιδιά εγκαταλελειμμένα, κακοποιημένα ή παιδιά που το οικογενειακό τους περιβάλλον κρίθηκε ακατάλληλο από τις αρμόδιες αρχές. Όλα τα παιδιά φιλοξενούνται μετά από εισαγγελική εντολή και πολλών παιδιών η επιμέλεια έχει δοθεί στο Σύλλογο με δικαστική απόφαση.
Άλλες σημαντικές δράσεις του συλλόγου είναι οι εξής:
Ψυχολογική στήριξη παιδιών και εφήβων, Κέντρο στήριξης παιδίου και οικογένειας, Κέντρο κοινωνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης παιδιών, Εθνικό Συντονιστικό Πρόγραμμα έγκαιρης και έγκυρης ειδοποίησης των πολιτών σε περιστατικά εξαφάνισης / απαγωγής ανηλίκων.(Amber Alert Hellas) και πολλά άλλα
Με ποιους τρόπους μπορώ να βοηθήσω «Το Χαμόγελο του Παιδιού»?
- Εθελοντική προσφορά συμμετέχοντας στις δράσεις του συλλόγου μας.
- Προσφορά σε είδη καλύπτοντας ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που στηρίζουμε. - Προσφορά σε είδη καλύπτοντας συγκεκριμένες ανάγκες που υπάρχουν στα σπίτια φιλοξενίας του συλλόγου μας.
- Συμμετοχή στις εκκλήσεις του Συλλόγου σε προβλήματα και εξαφανίσεις παιδιών. Αν γνωρίζεις για κάποιο παιδί που κινδυνεύει επικοινώνησε με την γραμμή SOS 1056 του συλλόγου μας και ενημέρωσέ μας.
- Αν γνωρίζεις στοιχεία για κάποιο παιδί που εξαφανίστηκε επικοινώνησε με τη γραμμή SOS 1056 του συλλόγου μας.
- Αγοράζοντας τα είδη του Συλλόγου μας. Επικοινώνησε με τα γραφεία του Συλλόγου.
- Καλώντας τον τηλεφωνικό αριθμό 90 111 15 15 15 προσφέρεις 3 euro και ενισχύεις τις προσπάθειες του Συλλόγου.
- Προσφέροντας οικονομική υποστήριξη στους χώρους λειτουργίας του Συλλόγου.
- Μίλα και εσύ για «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Όλοι στηρίζουμε το χαμόγελο του παιδίου γιατί αν σβήσει δεν θα φταίνε οι άλλοι θα φταίμε εμείς..Πάρτε λοιπόν την κατάσταση στα χέρια σας..Γιατί... όταν ένα παιδίκο χαμόγελο σβήνει....ο κόσμος σκοτεινιάζει!!!
YΓ. Γίνεται μέλος στο group στο facebook και ενημερώθειτε για τις δραστηριότητες του Συλλόγου...

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

Η παρακαταθήκη των baby boomers


Μια «χαμένη γενιά» δημιουργούν οι ορδές των ανέργων
«Καμπανάκι» από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας.
Η ανεργία στους νέους ενδέχεται να δημιουργήσει μια «χαμένη γενιά», προειδοποιεί το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, καθώς μόνο για το 2009, η ανεργία σε νέους 15-24 ετών έφτασε σε ιστορικά επίπεδα: 81 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο στερούνταν απασχόλησης.
«Ο δείκτης ανεργίας των νέων σε όλον τον κόσμο έχει φθάσει στο υψηλότερο σημείο που έχει καταγραφεί ποτέ και θα ανέβει ακόμα περισσότερο μέσα στο 2010» τονίζει το Γραφείο στην έκθεσή του. Συνέχεια

Η γενιά των παιδιών των λουλουδιών, αφού άλωσε ό,τι θετικό έχτισε η γενιά αυτών που απέμειναν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού κατέστρεψε το περιβάλλον και θεοποίησε το χρήμα, αποδεικνύεται και η πλέον ανίκανη να σταθεί αλληλέγγυα απέναντι στις επόμενες γενιές. Μοναδική ελπίδα η μαζική τους αποχώρηση από την εργασία αλλά τότε θα δουλεύουμε για να πληρώνουμε τις υπέρογκες συντάξεις τους για τις οποίες εγκαίρως προνόησαν...

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Private Parking

Parking νέου Δημαρχείου

Με εξαίρεση τις 150 θέσεις των κλασικών τζαμπατζήδων ("σύμβουλοι", δημοσιογράφοι, "υψηλοί προσκεκλημένοι"), παρακαλώ να σημειωθεί η ημερομηνία που η πληρότητα του parking θα υπερβεί το 50%...€3,4 η πρώτη ώρα;;;
Μου θυμίζει το κλασικό με τα διόδια που δεν προλαβαίνεις πχ να βγεις από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη και πάρε δύο απανωτά για να τους πιάσουμε όλους όπου και αν πηγαίνουν.

Μία ερώτηση: Από τις 150 θέσεις πόσες θα χρησιμοποιούνται σε καθημερινή βάση; Εκτός αν έχουμε κάθε μέρα υψηλούς προσκεκλημένους και δεν το ξέρω. Μήπως θα αρχίσουν να τις χρησιμοποιoύν διάφοροι άσχετοι παρατρεχάμενοι; Μήπως θα ήταν πιο λογικό να χρησιμοποιούνται κάποιες, δωρεάν από πόλίτες που έχουν κάποια δουλειά στο Δημαρχείο (πχ όπως 20' δωρεάν στο αεροδρόμιο, κάτι αντίστοιχο)

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Βενζίνη τέλος!

€ vs $

Δηλαδή αν ανέβει και λίγο το πετρέλαιο (αναμένεται σύντομα) το οποίο παραμένει ακόμη χαμηλά (θυμηθείτε τα 150 $/βαρέλι λίγους μήνες πριν) μάλλον πρέπει να ετοιμαζόμαστε για βενζίνη 2€/λίτρο...
Όχι που νομίζατε πως με τη λήξη της απεργίας των φορτηγών λύθηκε το πρόβλημα...

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Παξοί: Ένας παράδεισος…σε λάθος χέρια

Παρότι το blog είναι αμιγώς Θεσσαλονικοκεντρικό, δεν άντεξα στον πειρασμό για ένα Post βάσει της 5ήμερης παρουσίας μου στο νησί των Παξών. Η άφιξη στο νησί σε προϊδεάζει για κλασικό νησί του Ιονίου με μία ιδιαιτερότητα ως προς τη μορφολογία του λιμανιού. Η αποβίβαση από το καράβι φανερώνει το πρώτο σημαντικό πρόβλημα οργάνωσης και σεβασμού του επισκέπτη: Οδική σήμανση.
Στο νησί οι πινακίδες είναι είδος πολυτελείας αλλά και όταν δεις καμία δεν είναι να την εμπιστεύεσαι και απόλυτα. Κοντολογίς οι πινακίδες αφορούν κυρίως στην εύρεση της χώρας (Γάιος) και δύο άλλων χωριών (Λόγγος – Λάκκα). Πέραν αυτών τίποτα γι’αυτό και αν μένεις πχ σε κάποιον οικισμό δεν υπάρχει περίπτωση να τον βρεις αν δε ρωτήσεις.

Βέβαια και να ρωτήσεις δεν ξέρεις τι είδους απάντηση θα εισπράξεις…και αυτό ακριβώς είναι το θέμα με τους Παξούς: Η αγένεια και η διάθεση αρπαχτής των ντόπιων.

Για να μην μακρηγορώ απαριθμώ χαρακτηριστικά:

• Απαιτείται πολύ προσεκτική έρευνα για το δωμάτιο διαμονής. Οι φωτογραφίες στο Internet είναι άκρως παραπλανητικές (αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε δωμάτιο μετά το πρώτο βράδυ), ενώ και οι τηλεφωνικές διαβεβαιώσεις των ιδιοκτητών είναι να’χαμε να λέγαμε. Η σχέση ποιότητας-τιμής στα δωμάτια ανακηρύσσεται πανηγυρικά η χειρότερη όσων καλοκαιρινών προορισμών έχω επισκεφθεί. Ενδεικτικά οι παρακάτω Φώτο από το πρώτο δωμάτιο το οποίο αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε κακήν κακώς.
Μπάνιο για χόμπιτ
Κλιματισμός made in paxos
(Ο θόρυβος που παράγει το συγκεκριμένο μηχάνημα είναι ασύλληπτος..)

Αυλή φρούριο για να μην περνάει αέρας ούτε για πλάκα
Στα ανωτέρω συνυπολογίστε και την ουσιαστική απουσία πατώματος, καθώς αυτό συνεχιζόταν ως είχε από την κοινή αυλή, το αποπνικτικά χαμηλοτάβανο του δωματίου, την απουσία έστω ενός μαχαιριού (παρότι το site αναφέρει «πλήρως εξοπλισμένα») και φυσικά την απουσία χώρου απόθεσης αποσκευών και καταλήξτε στα συμπεράσματά σας…
Αρχική τιμή δωματίου: 80€!!!

• Συνεχίζουμε με άλλες εκφάνσεις της παξιώτικης φιλοξενίας. Οι κάτοικοι των Παξών θεωρούν ότι κάποιες συνήθειες της δημόσιας καθημερινότητάς τους που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ τους πρέπει να τους γνωρίζει και ο επισκέπτης αγνοώντας ότι αυτός δε μένει εκεί! Προσέξτε την παρακάτω φωτογραφία από την περιοχή της Λάκκας στην είσοδο του χωριού.

Ή εγώ είμαι χαζός ή όντως αυτή η πινακίδα (παρεμπιπτόντως δε νομίζω να υφίσταται τέτοια στον ΚΟΚ) αυτό που υποδηλώνει υποθετικά είναι ότι μετά τις 19:00 απαγορεύεται να μπεις στο χωριό με το αυτοκίνητό σου. Όχι όμως και να βγεις..!!!! Ε ναι λοιπόν μετά τις 19:00 κλειδώνει μία μπάρα και δεν μπορείς να φύγεις αν είσαι μέσα στο χωριό και η αντίδραση όταν ψάχνεις κάποιον υπεύθυνο; «Μα καλά δεν τις βλέπετε τις πινακίδες;», «Τις βλέπουν οι Άγγλοι και δεν τις βλέπουν οι Έλληνες..», «Ψάξε να βρεις τον τάδε ή τον δείνα στην τάδε ταβέρνα να σου ανοίξει αν τον πετύχεις στα καλά του» κλπ.. Συγνώμη αλλά από πότε ιδιώτης έχει το «κλειδί» της πόλης και εξαρτάσαι από το εάν θα είναι στα καλά του για να φύγεις και να μην ξεμείνεις εκεί..;

Προσέξτε επίσης την παρακάτω φωτο.

Ο δρόμος ξεκινάει από τη δεξιά άκρη της φωτογραφίας επομένως στη δεξιά πλευρά του δρόμου δεν υπάρχει όπως φαίνεται καμία πινακίδα απαγορευτική στάθμευσης, όμως αν παρκάρεις στο ελεύθερο κομμάτι που φαίνεται κάτω από την ταμπέλα ετοιμάσου για πρόστιμο 200€, γιατί; Μα γιατί από κει περνάει το λεωφορείο και δε μπορεί να στρίψει, πού ζεις;;; Συγνώμη που δεν το ήξερα…(να ευχαριστήσω την κυρία που με ενημέρωσε και γλίτωσα το 200ευρω).
Μερικά ακόμη σκόρπια σχόλια
• Οι καθαρίστριες μάλλον έχουν εντολή να μπουκάρουν ό,τι ώρα θέλουν για να καθαρίσουν το δωμάτιο γιατί δεν εξηγείται η συνεχόμενη εμφάνιση του φαινομένου…Μάλιστα αν τολμήσεις να ισχυριστείς ότι θα φύγεις σε λίγο λαμβάνεις την απάντηση «μα έχω τελειώσει από τα υπόλοιπα δωμάτια και πρέπει να φύγω..»
• Το φαγητό είναι πανάκριβο όπου σταθείς..
• Η μετακίνηση στους Αντίπαξους επίσης (10€ με επιστροφή το άτομο για 10-15 λεπτά απόσταση σε ασφυκτικά γεμάτη βάρκα την οποία φυσικά περιμένεις να γεμίσει για να φύγει). Πάντως η επίσκεψη αυτή αξίζει τον κόπο.
• Το νησί είναι καταπληκτικό από άποψη φυσικής ομορφιάς και είναι όντως κρίμα να έχει αφεθεί στα χέρια τέτοιων αγενών ντόπιων.
• Το νησί προτείνεται για γυναικοπαρέες προς αναζήτηση συντρόφου καθώς οι ντόπιοι είναι φανατικοί λάτρεις του καμακιού και είναι ολοφάνερο από την πρώτη στιγμή ότι όλο το χειμώνα πλακώνονται στα γυμναστήρια χάριν των καλοκαιρινών εξορμήσεων.
• Ο καφές και το ποτό είναι πολύ φθηνά, καμία σχέση με την πανάκριβη στο θέμα αυτό Χαλκιδική (4,5€ ο φρέντο στην παραλία, έλεος!!)
• Από διπλανή παρέα ντόπιων ακούσαμε ότι τα τελευταία χρόνια έχει χαλάσει το πράγμα στο νησί διότι έρχονται αναλογικά περισσότεροι…Έλληνες…!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αλόννησος και πάλι Αλόννησος…